Ons Koningspaar

Willem-Alexander Claus George Ferdinand, Koning der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, Jonkheer van Amsberg (Utrecht, 27 april 1967) is sinds 30 april 2013 Koning der Nederlanden.

Hij is het oudste kind van prinses Beatrix der Nederlanden en prins Claus, Prins der Nederlanden, Jonkheer van Amsberg.

In hermelijnen mantel en met een ravissante Koningin aan zijn zijde begon Koning Willem Alexander twee jaar geleden aan de taak waar hij een leven lang op is voorbereid.

Er werden lintjes doorgeknipt, handen geschud, internationale gasten ontvangen en staatbezoeken afgelegd. Maar er was ook het verdriet rond MH17 en het biertje met Poetin. Wat voor een Koning heeft Nederland tot nu toe gekregen en waarin versterken Willem Alexander en Máxima elkaar?

Hoe ontmoet hij zijn Maxima?

Koningin Beatrix maakte op 30 maart 2001 tijdens een rechtstreekse televisie-uitzending de verloving bekend van de kroonprins met de Argentijnse Máxima Zorreguieta.

Haar vader Jorge Zorreguieta bleek ten tijde van de militaire dictatuur (1976-1983) onder generaal Jorge Videla staatssecretaris te zijn geweest van Landbouw en Veeteelt. Minister-president Wim Kok schakelde minister van Staat Max van der Stoel in om haar vader te overtuigen de huwelijksvoltrekking niet bij te wonen, hetgeen hem lukte.

Nadat Kok beloofde dat de aanwezigheid van Zorreguieta senior ook in de toekomst geen vanzelfsprekende zaak zou zijn, werd de toestemmingswet door het parlement aangenomen.

"Een beetje dom"

Vlak na de bekendmaking van de verloving zei Máxima dat haar kersverse verloofde "een beetje dom" geweest was, toen hij op 7 maart van dat jaar tijdens een persontmoeting in New York verwees naar een ingezonden brief in de Argentijnse krant La Nación.

Kort daarvoor was de publicatie van een boek over Videla aangekondigd.

De schrijvers hadden in de Nederlandse krant NRC Handelsblad aangegeven dat volgens hen de vader van Máxima een coördinerende rol had gespeeld bij het voorbereiden van de staatsgreep die het dictatoriale regime van Videla aan de macht zou brengen.

Het boek was gebaseerd op interviews.

Willem-Alexander gaf aan dat de interviews nooit hadden plaatsgevonden en verwees naar de brief waarin dat zou staan.

Hij suggereerde dat het schrijven afkomstig was uit een betrouwbare bron, hoewel hij tegelijkertijd aangaf niet te weten wie de brief geschreven had.

Kort daarna bevestigde hij tegenover de tv-camera's van de NOS dat hij achter zijn woorden stond.

Het schrijven bleek afkomstig van Videla, waardoor in Nederland de betrouwbaarheid ontkend werd.

Ook bleek Videla niet te ontkennen dat de vraaggesprekken hadden plaatsgevonden.

Hij betwistte slechts de juiste weergave van zijn uitspraken.

Dat Videla de brief geschreven had, was duidelijk: zijn naam stond eronder.

Tijdens een interview op de dag van de bekendmaking van zijn verloving met opnieuw de Nederlandse pers, vertelde Willem-Alexander dat zijn doorverwijzing "stom" was geweest en wachtte vervolgens op een reactie van zijn verloofde die naast hem zat.

Máxima reageerde tot tweemaal toe met de opmerking: "je was een beetje dom".

Haar woorden leidden tot hilariteit.

Sindsdien is 'een beetje dom' in het Nederlands een gevleugelde uitdrukking om aan te geven dat iemand een blunder begaan heeft.

Minister-president Wim Kok had op de dag van de uitspraak in New York Willem-Alexander terechtgewezen voor de tv-camera's van de NOS.

Volgens Kok had de prins beter niet naar de brief kunnen verwijzen.

Staatsrechtelijk gezien was de terechtwijzing een bijzonderheid in de Nederlandse parlementaire geschiedenis, aangezien de leden van het Koninklijk Huis onschendbaar zijn.

Huwelijk

Het huwelijk van Willem-Alexander met Máxima werd op 2 februari 2002 in de Grote Zaal van de Beurs van Berlage voltrokken door burgemeester Job Cohen van Amsterdam.

De kerkelijke inzegening gebeurde in de Nieuwe Kerk door dominee Carel ter Linden, voormalig predikant van de Haagse Kloosterkerk en tevens de dominee bij wie Willem-Alexander in 1997 belijdenis had gedaan.

Tijdens de traditionele rijtoer door de stad werd door republikeinen en sympathisanten van de Dwaze Moeders gedemonstreerd op het Koningsplein.

Ook werd een plastic zakje met witte latexverf tegen de Gouden Koets gegooid.

Er werden enkele arrestaties verricht, maar grote ongeregeldheden bleven uit.