Zuid-Afrikaanse townships
De Zuid-Afrikaanse townships, Nederlands woonoord, ook wel: kasies, naar het Afrikaanse lokasies, zijn woongebieden aan de rand van de stad die tot de val van de apartheid voorzien werden voor "niet-blanke" inwoners, dus de zwarte bevolking, kleurlingen en Indiërs.
Sinds de val van de apartheid en het aantreden van een nieuwe regering, op nationaal vlak het ANC, zijn er grote projecten om de woonomstandigheden van de inwoners te verbeteren.
Er worden in een razend tempo huizen gebouwd, de infrastructuur wordt verbeterd en de dienstverlening: ziekenhuizen, politiekantoren, winkelcentra en openbaar vervoer, wordt uitgebouwd.
De druk op de townships blijft evenwel zeer hoog, onder andere door een grote instroom van immigranten uit arme regio's, zoals de Oost-Kaap, en uit het buitenland: Congo, Mozambique en Zimbabwe. Grote delen bestaan daarom nog steeds uit hutjes.
Bekende grote townships zijn:
Soweto en Alexandra, beide bij Johannesburg,
Guguletu en Khayelitsha nabij Kaapstad,
Atteridgeville, Ga-Rankuwa, Mabopane en Mamelodi nabij Pretoria,
Mdantsane bij Oos-Londen.
Het Afrikaans Nationaal Congres (afkorting: ANC; Engels: African National Congress; ook in het Afrikaans wordt African National Congress gezegd) is een politieke groepering, die in 1912 in Bloemfontein werd opgericht om de belangen van de mensen in Zuid-Afrika te behartigen.
De basis voor de groepering werd in 1882 gelegd met de formatie van de Native Education Association in de toenmalige Britse Kaapkolonie.
De townships in Zuid-Afrika herinneren je soms nog op een pijnlijke manier aan de Apartheid.
In deze wijken aan de rand van grote steden als Johannesburg en Kaapstad, moesten voornamelijk niet-blanke Zuid-Afrikanen wonen.
Zonder elektriciteit.
Zonder riolering.
Zonder stromend water.
Maar sinds de afschaffing van de Apartheid verandert er veel in de townships.
Hoewel er nog veel moet gebeuren, komen er steeds betere voorzieningen naar de wijken.
Ook transformeren de townships in Zuid-Afrika steeds meer in een plek om de bevolking te ontmoeten.
Wie goed doet, goed ontmoet dat is het spreekwoord, en iets dat deze groep oudere Zuid Afrikanen wilden leren aan de steeds crimineler wordende jongeren aldaar.
En hoe een net pak Zuid-Afrikaanse jongeren moet aansporen tot goed gedrag Tot in de puntjes verzorgd probeert de Brotherhood Social Club jongeren in Zuid-Afrikaanse townships weer op het rechte pad te krijgen. Uit de speakers klinkt luide muziek.
Met een glimlach van oor tot oor marcheert een kleurrijk gezelschap door de straten van Weltevreden Valley North, een township in het zuiden van Kaapstad. De Zuid-Afrikaanse vlag wappert onder het gezang van een stel mannen en vrouwen.
De mannen dragen een net overhemd, glimmende schoenen, gouden horloge, wandelstok, hoofddeksel en een aktetas ze lijken zo uit de jaren vijftig, zestig te komen.
Ook de vrouwen gaan gekleed in retrostijl: grote zonnebril, hoedje en bijpassende vlinderdas. Jongemannen laten hun beste moves zien.
De bruisende Brotherhood Social Club trekt onderweg een hoop bekijks. De sociëteit bestaat al vijf jaar, maar vandaag, 9 november 2019, is het eindelijk tijd voor de officiële lancering als non-profitorganisatie.
En dat werd gevierd.
In 2014 werd de Brotherhood Social Club in het leven geroepen door Mncedisi ‘Izzy’ Sogwangqa en vier leeftijdsgenoten – mannen die zijn liefde deelden voor pantsula, een dans- en kledingstijl die teruggaat tot de apartheidsjaren.
Het motto van de groep: ‘Bringing back style and together with that, good behaviour.’
Wie zich kleedt als een heer, gaat zich daar ook naar gedragen, is de gedachte.
De Brotherhood richt zich vooral tot jongeren, omdat zij het snelst in het criminele circuit terechtkomen en in de townships zijn veel schoolverlaters.
Drugs en alcohol zijn alomtegenwoordig in de townships en leiden tot veel geweld, waaronder de mishandeling van vrouwen en kinderen.
‘We willen dat dit stopt, en we denken dat de manier waarop je je kleedt een goed startpunt kan zijn,’ zegt Izzy. De 25-jarige Thulani is een voorbeeld van iemand die onder groepsdruk bezweek.
Hij werkte in een restaurant, maar ‘hard werken om slechts tweeduizend rand per week te verdienen, is tijdverspilling,’ vertelt hij.
‘Met een overval heb je binnen een uur drieduizend rand.
Dat is veel sneller en makkelijker verdienen.’ Brotherhood-voorzitter Izzy ontfermt zich nu als een vaderfiguur over Thulani.
‘Ik kan hem alleen niet te vaak bezoeken, want dan denkt de gemeenschap dat we een ‘deal’ hebben,’ zegt Izzy.
‘Als Brotherhood-lid moet je zorgen dat je niet in verband wordt gebracht met criminele activiteiten.’
Het elegante voorkomen van de Brotherhood-leden werkt aanstekelijk.
Onderling delen de inmiddels paar duizend leden hun favoriete outfits en winkels, zoals H. Schneider Retailers in de Kaapstadse wijk Bellville en American Clothing in Wynberg.
Het doel is om als groep uit te blinken en niet als individu al schuwen ze niet om hun nieuwste aankopen met grote trots te presenteren. Dankzij de aanwezigheid van jongere leden en een kleine groep vrouwen wordt het bereik van de Brotherhood steeds groter.
Maandelijks worden zogenaamde community walks door het township georganiseerd.
‘Door onze manier van kleden vallen we op en trekken we positieve aandacht.
Mensen vragen dan waarom we dit doen,’ zegt voorzitter Izzy trots.
‘Daarna kunnen we het gesprek aangaan en echte verandering teweegbrengen.’
Wil je een huis kopen in deze fijne buurt in Zuid Afrika?
Als je bedenkt dat 660.000 rand maar € 31.873.79 is... en dat je dan een leuk vrijstaand huisje heb met je deuren beveiligd met dievenijzer, maar wel een mooie open keuken een living twee slaapkamers en een badkamer met wc ruimte erin dan ga je toch nadenken over emigreren.
