hindoeïsme
Het hindoeïsme is geen godsdienst maar een levensbeschouwing.
Het kent geen dogma’s en strikte regels, maar eerder aanbevelingen voor hoe te leven.
De grondgedachte die deze levensbeschouwing kenmerkt is: Dharma.
Een grondprincipe dat “de natuurlijke ordening” draagt.
Dat wil zeggen: de schepping als geheel en alles wat zich daarin bevindt aan schepselen: mensen, planten, dieren, materie en ruimte.
Op menselijk niveau is dharma: de levenswijze die erop gericht is om bij alles wat je doet, denkt en zegt (dit noemen we karma) de innerlijke harmonie in jezelf en de ander niet te schaden.
Alles wat je doet, denkt of zegt moet erop gericht zijn dat je de ander niet benadeelt.
Als je op die manier je leven kan inrichten of op z’n minst probeert in te richten voldoe je aan de regels van het Hindoeïsme.
De oudste geschriften die het hindoeïsme kent heten de Veda’s.
Andere heilige geschriften zijn : de Upanishads, de Brahmana’s de Aranyaka’s, het Ramayana, de Bhagavad Gita en de Purana’s.
Het hindoeïsme ziet het leven als een leer en een ervaringstraject welke tot doel heeft: zoveel mogelijk te leren en daardoor zoveel mogelijk inzicht te krijgen in jezelf, de ander en je daardoor zoveel mogelijk spiritueel te ontwikkelen en uiteindelijk te verlichten.
Zolang je niet verlicht bent blijf je op deze wereld terugkomen, reïncarneren.
Je krijgt als het ware telkens een herkansing in de vorm van een nieuw leven.
Daarmee krijg je telkens de mogelijkheid om door zoveel mogelijk goed te doen (de juiste karma te verrichten) jezelf te verlichten en één te worden met het kosmisch (Goddelijk) bewustzijn.
Het hindoeïsme kent meerdere stromingen: zoals de Sanatan Dharma, de Arya Samaj, de Iskcon, het Sikhisme, etc.
