Egypte
Egypte is een buurtschap in de gemeente Bladel, in de Nederlandse provincie Noord-Brabant.
Het ligt aan de Bredase baan, ten oosten van Bedrijventerrein De Sleutel.
Het ligt aan de N284.
Bij de volkstelling van 1899 had de buurtschap 6 bewoonde huizen en 34 inwoners.
In de jaren 1930 werd in Egypte een urn met crematieresten gevonden, daterend uit de late bronstijd of de vroege ijzertijd.
Rond 1946 werd er een terracotta beeldje gevonden.
De naam Egypte is ontleend aan de Roma, die er een gewoonte van maakten te verklaren dat ze oorspronkelijk uit Egypte kwamen.
Het terrein zou geschikt zijn als standplaats voor Roma.
De Roma (meervoud van Rom), in het dagelijks taalgebruik ook wel zigeuners genoemd, zijn een van oorsprong nomadisch volk.
De bekendste groep in Europa zijn de Sinti.
De term Roma kan zowel op het gehele volk als op een van de groepen slaan.
Vooral op de Balkan en in westelijk Anatolië trekken nog Roma volkeren rond.
In andere delen van de wereld is hun nomadische levenswijze al geruime tijd verboden, en leven zij vaak in woonwagenkampen of in achterstandswijken.
De taal van de Roma is het Romani, alhoewel dit eigenlijk niet één taal is maar een verzamelnaam voor meerdere talen.
Met name in Spanje wordt ook Caló gesproken.
Egypte is ook een buurtschap in de gemeente Venlo, in de Nederlandse provincie Limburg. Egypte is nabij Jammerdal gelegen, maar valt formeel onder Tegelen.
Egypte ligt op de Jammerdaalse Heide.
De buurtschap is ontstaan bij een driesprong in het buitengebied van Tegelen aan de rand met het buitengebied van Venlo.
Aan de driesprong liggen nog een paar huisjes die waarschijnlijk nog uit begin 19e eeuw zijn. Later werden er nog een paar opzichtershuizen gebouwd ten behoeve van de kleigroeven. In Egypte bevonden zich verschillende van de oudste kleigroeven van Tegelen waarvan de kuilen, nu gedeeltelijk volgelopen met grondwater, nog zijn te zien.
In deze groeven kan men nog steeds veel fossielen vinden uit het geologisch tijdperk van het Tiglien.
Op de resten van sommige kleigroeven werd in de jaren twintig en dertig een wandelpark aangelegd.
Hier ligt ook een van de grootste speeltuinen van de regio:
Speelpark Klein Zwitserland.
De naam is terug te leiden op het zeer heuvelachtige terrein van de speeltuin.
Door Egypte loopt het bekende Pieterpad.
Egypte (Stellingwerfs: Iegypte) is een buurtschap in de gemeente Ooststellingwerf, in de Nederlandse provincie Friesland.
Egypte ligt ten zuiden van de Tjonger en ten noordoosten van het dorp Nijeberkoop, waar het ook formeel onder valt.
Het ligt aan de gelijknamige weg, de Delleburen en de Alberdalaan die het met Nijeberkoop verbindt. het meest oostelijke stuk met een woning, van de Egypte valt eigenlijk onder de buurtschap Twijtel maar wordt soms ook tot de buurtschap Egypte gerekend.
De naam van de buurtschap is waarschijnlijk afgeleid van een gelijknamige boerderij.
Egypte is net als dat dorp Nijeberkoop gelegen aan het Nationaal Park Drents-Friese Wold, wat een belangrijke toeristentrekker is.
Bij Egypte liggen ook verschillende wandelroutes.
Egypte is een buurt in de Nederlandse gemeente Veendam.
Het ligt aan de noordkant van het dorp Veendam, aan de weg Egypteneind, richting Meeden. Direct ten oosten van de buurt loopt de spoorlijn naar Zuidbroek.
De naam kan een verwijzing zijn naar het door Roma genoemde land van hun herkomst.
Maar er is nog een Egypte, dat zich buiten Europa bevindt.
Egypte, is een transcontinentaal land dat in zowel het Afrikaanse als het Aziatische deel van het Midden-Oosten ligt.
Egypte grenst aan de Middellandse Zee in het noorden, de Gazastrook en Israël in het noordoosten, de Rode Zee in het oosten, Soedan in het zuiden en Libië in het westen.
Egypte heeft een oppervlakte van 1.001.450 km² en ruim 90 miljoen inwoners.
Van de bevolking woont een groot deel in de vruchtbare omgeving van de Nijl, die ook wel de 'levensader van Egypte' wordt genoemd.
Hoewel de Nijlvallei en -delta slechts ongeveer 5,5 procent van de totale oppervlakte omvatten, woont hier bijna de gehele bevolking en bevinden zich er de grote steden, zoals Caïro, de hoofdstad en grootste stad, en Alexandrië.
Grote delen van de rest van het land worden bedekt door woestijnen als de Sahara.
De geschiedenis van Egypte is bijna even lang als die van de mensheid zelf; het Oude Egypte was een van de vroegste beschavingen ter wereld en is in het huidige Egypte nog terug te zien in de vorm van enkele beroemde bouwwerken, zoals de sfinx en de piramiden van Gizeh en de archeologische sites rond Luxor.
Egypte is een semi presidentiële republiek en bezette in 2009 de 123e plaats in de index van de menselijke ontwikkeling van de VN. Internationaal gezien is Egypte lid van onder meer de VN, de WTO en de Arabische Liga, waarvan het hoofdkantoor zich in Caïro bevindt.
De naam Egypte is ontstaan in het Oude Griekenland.
Er zijn twee theorieën over de oorsprong van de naam bekend:
In de loop der tijd werd de naam van een belangrijk heiligdom in Memphis, 'Hwt-ka-Ptah', gehanteerd voor het gehele gebied. Hwt-ka-Ptah betekent 'Huis van de Geest van Ptah' en werd in het Grieks vertaald als 'Αι γυ πτος' of 'Aiguptos', de naam die men (in verbasterde vorm) nog steeds hanteert.
Een tweede mogelijke verklaring van de naam komt ook uit het Grieks (Strabo): het Griekse Αἰγαίου ὕπτιος ("Aigaiou huptios") betekent zoveel als "onder het Egeïsche".
De Arabische naam van Egypte is Miṣr.
Deze naam is van semitische oorsprong.
De naam lijkt zeer sterk op het oorspronkelijke Assyrische Miṣir/Muṣur, maar is ook met het Hebreeuwse מִצְרַיִם (Mitzráyim) verwant.
Het betekent land of staat.
Hier werd oorspronkelijk Opper-Egypte mee bedoeld, maar het werd uiteindelijk de naam van het hele land. In het Egyptische dialect zegt men overigens niet Miṣr maar Maṣr.
De officiële geschiedenis van het Oude Egypte begon toen Egypte een verenigde staat werd, ergens rond 3300 v.Chr. Archeologisch bewijsmateriaal wijst er niettemin op dat ontwikkelde culturen in het Nijldal al veel eerder bestonden.
Veranderingen in het klimaat leidden tot de uitdroging van Egypte rond het 8e millennium voor Christus.
Zo'n 6000 tot 4000 jaar geleden trad in de Sahara en Arabië een abrupte verwoestijning op.
Uiteindelijk vormde zich een woestijn, de Sahara (ca. 2500 v.Chr.).
De stammen van Noord-Afrika migreerden naar elke plek waar rivieren aanwezig waren.
Zo werd ook de Nijl bevolkt en een landbouweconomie ontwikkeld langs de Nijl.
Als gevolg hiervan werd de maatschappij meer gecentraliseerd.
Er is bewijsmateriaal dat er rond het 7e millennium v.Chr. een landbouwcultuur in de oostelijke Sahara bestond.
Bewijzen van menselijke beschaving in de zuidwestelijke hoek van Egypte, dicht bij de grens met Soedan, dateren ook uit de periode voor 8000 v.Chr.
De nakomelingen van deze culturen kunnen ten grondslag liggen aan de Egyptische beschaving in de Nijlvallei.
Ook verbindt een recente genetische studie de traditionele bevolking van Boven-Egypte met oostelijk Afrika.
Nadat de Neder-Egyptische prinses Neith-hotep huwde met de Opper-Egyptische veldheer-koning Narmer, werd hij de eerste heerser van het verenigde Egypte, die volgens de Oud-Egyptische traditie aan het begin staat van de 31 faraonische dynastieën waarin de oude geschiedenis van Egypte verdeeld wordt: het Oude Rijk, het Middenrijk, het Nieuwe Rijk, en de Late Periode.
De piramides van Gizeh (dicht bij Caïro), die in de vierde dynastie werden gebouwd, getuigen van de macht van de faraonische staat en ideologie.
De Grote Piramide van Gizeh, het graf van farao Choefoe (die ook onder de Griekse naam Cheops bekendstaat), is het enige overgebleven monument van zeven wereldwonderen van de antieke wereld.
Het Oude Rijk eindigt rond 2150 v.Chr. bij Pepi II, waarna het centrale gezag ondermijnd wordt door lokale machthebbers.
Het plots verdwijnen van optekeningen en afbeeldingen van de leidinggevende vrouwen viel samen met een opvallende daling van het aantal gezaghebbende functies die voor vrouwen openstonden, waaruit volgens Tyldeslay valt af te leiden dat men met opzet hun inbreng in het publieke leven trachtte te beperken.
Rond 2040 v.Chr. verenigt Mentoehotep Nebhetepre het rijk opnieuw en begint een tweede bloeitijd die aangeduid wordt als het Middenrijk.
In deze periode is de enige koningin die nog enige inbreng in de geschiedenis had Neferoesobek.
Het Middenrijk kende een sterke uitbreiding, maar bleef toch vrij geïsoleerd.
Dit veranderde rond 1640 v.Chr. toen de Hyksos in Egypte kwamen.
De Hyksos stichtten een rijk in het noorden, maar het zuiden bleef onafhankelijk.
Vanuit het zuiden werd een heroveringsoorlog begonnen die eindigde rond 1550 v.Chr.
Het Nieuwe Rijk ving aan met de overwinning van Kamose op de Hyksos en betekende een nieuw hoogtepunt voor de Egyptische beschaving.
De soevereine dames treden uit hun achtergrondpositie en accentueren hun macht als individu en als goddelijke vertegenwoordigsters.
De 18e Dynastie van Egypte onderscheidt zich door een opvallende terugkeer naar de oude traditie.
Zij verzekerden hun invloed door prestigieuze titels, vaak weer geassocieerd met de godin Hathor, waaraan hun privileges waren verbonden en die hun positie versterkten.
Zich baserend op de hypothese van een matriarchale origine van de Egyptische samenleving waren de eerste Egyptologen geneigd om de overheersende rol van de vrouwen van de 18e dynastie als teken van een matrilineair koningschap te zien.
De farao's breidden hun rijk verder uit in het zuiden, westen (Libië) en het oosten (onder Thoetmosis III tot aan de Eufraat) en met name de Ramsessidische koningen Ramses II en Seti I brachten de macht van Egypte tot op een hoogtepunt.Ramses III kreeg te maken met de invallende Zeevolken vanuit de Middellandse Zee.
Hij versloeg ze, maar hierna zou het Nieuwe Rijk voorgoed zijn machtspositie in het Nabije Oosten verliezen.
De derde tussenperiode ving aan na de dood van Ramses XI. Egypte werd verdeeld tussen de heersers van de Delta in Tanis (21e Dynastie) en de Hogepriesters van Amon in Opper-Egypte: Thebe.
Beide takken claimden opvolgers te zijn van de Ramsessiden en trouwden met elkaar. Gedurende de helft van de 21e Dynastie deden de Libiërs hun intrede.
Met Osorkon de Oudere kwam er voor het eerst een Libische farao op de troon, zijn nakomelingen zouden heersen tijdens de 22e, 23e en 24e Dynastie.
De farao's van de 25e Dynastie, heersers van Nubië, grepen de macht en veroverde eerst Beneden-Nubië, daarna Opper-Egypte en vervolgens de Neder-Egypte waar verschillende farao's werden verslagen.
Zij regeerden een tijd lang beide landen (Nubië en Egypte).
Door de Assyriërs gesteund wist Psammetichus I van Saïs zich uit te roepen als farao en de Nubische farao's te verslaan.
Egypte kende in het Late periode nog een bloeiperiode.
Vanaf 525 v.Chr. werd de Egyptische samenleving steeds vaker bezet door afwisselend Assyriërs, Perzen en Macedonische Grieken. Alexander de Grote veroverde Egypte in 332 v.Chr.
Na de dood van Alexander nam Ptolemaeus I Soter de macht over in het Nijlgebied.
Alexandrië werd de hoofdstad. In 30 v.Chr. werd het Egyptische rijk ingelijfd bij het Romeinse Rijk en werd keizer Augustus de eerste Romeinse farao in Egypte.
