Molukkers
De Molukkers zijn een Melanesische-Austronesische bevolkingsgroep die de oorspronkelijke bevolking uitmaken van de eilandenreeks de Molukken, die sinds 1950 onderdeel zijn van Indonesië.
Na de beëindiging van het Nederlandse bestuur over Nederlands-Indië zijn veel Zuid-Molukkers die beroepssoldaat waren in het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger door de overheid naar Nederland gebracht.
Een deel van hen woont bij elkaar in Molukse wijken.
Na de Japanse bezetting van Nederlands-Indië tijdens de Tweede Wereldoorlog wilde Nederland de oude koloniale situatie herstellen.
De inheemse Indonesiërs kwamen daartegen echter in opstand en onder leiding van Soekarno brak tussen 1945 en 1949 een onafhankelijkheidsstrijd uit.
Het heropgerichte Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL) kreeg van de Nederlandse overheid de opdracht de orde te handhaven en de vrijheidsstrijders te ontwapenen.
Molukse beroepsmilitairen vormden een belangrijk deel van dit leger.
Hierdoor werd de Molukse bevolkingsgroep door de Nederlanders beschouwd als bondgenoten en vice versa.
Nadat de regering van Nederland internationaal, met name van de Verenigde Staten, geen steun kreeg bij haar pogingen de kolonie te behouden, moest zij in december 1949 de soevereiniteit aan Indonesië overdragen.
Dat was aan de Verenigde Staten van Indonesië, zoals tijdens de rondetafelconferentie van de dekolonisatieonderhandelingen was afgesproken.
Toen al in januari 1950 de federatieve structuur van Indonesiëe werd ontmanteld, werd op de Molukken de onafhankelijke Republiek der Zuid-Molukken (Republik Maluku Selatan ofwel RMS) uitgeroepen.
Een groep Molukse KNIL-militairen die, buiten de Molukken, in afwachting waren van hun afvloeiing steunde de RMS-proclamatie.
Nederland erkende de RMS niet en wilde de Molukse militairen daar ook niet naartoe brengen. Omdat een patstelling ontstond in de demobilisatie van deze groep Molukkers, werd zij in 1951 op basis van een verkapt dienstbevel naar Nederland overgebracht.
De Molukse militairen en hun gezinnen, in totaal ongeveer 12.500 personen, zouden slechts tijdelijk blijven. Inmiddels is dit ruim vijfenzestig jaar geleden.
De Molukkers werden lange tijd gehuisvest in kampen in Nederland, waaronder het voormalig kamp Westerbork.
De Nederlandse Molukkers vroegen herhaaldelijk aandacht voor hun claim op een vrije republiek en de eerder gedane Nederlandse beloftes.
In de jaren zeventig escaleerde dit steeds meer.
Een van de methodes om aandacht voor deze zaak te vragen was door middel van de gewelddadige gijzelingsacties bij de Punt en Wijster, waarbij gijzelaars en de treinkapers de dood vonden.
De banden met familie of met de mensen uit het eigen dorp zijn erg hecht, en de onderlinge contacten binnen de Nederlandse Molukse gemeenschap zijn dan ook hecht.
De traditionele opvoeding bij de Molukkers is, in vergelijking met de Nederlandse opvoeding, streng.
Plichtsbesef, motivatie, prestatie en discipline zijn erg belangrijk.
Ook ongelijkheid tussen man en vrouw was traditioneel aanwezig.
Onder invloed van de tijdgeest en Nederlandse maatschappij is er wel het een en ander veranderd.
De Molukkers spreken ruim honderd verschillende talen, die in meerderheid behoren tot de Centraal-Malayo-Polynesische talen, vooral de Centraal-Molukse talen.
Een belangrijke uitzondering is het eiland Halmahera en omringende eilanden, waar de meerderheid van de bevolking een van de West-Papoeatalen spreekt.
Een andere belangrijke uitzondering is het Ambonees of Ambonees Maleis, een op het Maleis gebaseerde creoolse taal, die vooral op Ambon en het nabije Ceram wordt gesproken.
Door de Molukkers in Nederland wordt vooral het Ambonees en het Buru gesproken.
De Molukkers in de noordelijke Molukken (huidige provincie Noord-Molukken) zijn vooral moslim en de Molukkers in de centrale en zuidelijke Molukken (huidige provincie Maluku) zijn vooral christelijk. De meeste katholieken van de Molukken leven op de Tanimbar-eilanden en de Kei-eilanden.
De religies die het meest aangehangen worden door Molukkers in Nederland zijn het protestants-christelijke geloof, en in mindere mate de islam.
Ambonezen zijn de oorspronkelijke bewoners van het Molukse eiland Ambon.
Ze spreken het Ambonees, een op het Maleis gebaseerde Creoolse taal en enkele Zuid-Molukse talen en dialecten, zoals het Tulehu, Hitu, Seit-Kaitetu en het Larike-Wakasihu.
De Ambonezen zijn hoofdzakelijk christelijk, maar er is ook een minderheid die moslim is.
Een deel van de Ambonezen woont in de Molukse diaspora in Nederland.
Na de politionele acties en de erkenning van de onafhankelijkheid van Indonesië in 1949 kreeg Nederland te maken met een grote groep Molukkers die staatloos waren.
Doordat zij in het KNIL gediend hadden aan de zijde van de Nederlanders, konden zij niet in Indonesië blijven.
In Nederland echter wilden zij de Nederlandse nationaliteit niet aannemen, omdat zij wilden vasthouden aan een terugkeer naar de onafhankelijke Republiek der Zuid-Molukken.
In 1976 werd door middel van een speciale wet (Wet betreffende de positie van Molukkers) geregeld dat de Molukkers recht hadden op een Nederlands paspoort, maar zij hun staatloosheid niet hoefden op te geven.
Satudarah MC is in 1990 opgericht door negen voornamelijk Molukse vrienden, die in de Molukse wijk in Moordrecht woonden.
Zij hadden een voorliefde voor het motorrijden en noemden zich de "erfgenamen der Molukse krijgers".
Op het beeldmerk van de club staat een Alfoerse krijger afgebeeld.
Satu darah in het Indonesisch/Maleis betekent "één bloed".
De clubkleuren zijn zwart en geel.
Het logo vermeldt Maluku als eerbetoon aan de herkomst.
De motorclub is sinds de oprichting in 1990 gegroeid tot 85 afdelingen wereldwijd, waarvan bijna 40 afdelingen in Nederland.
In 2012 telde Satudarah MC zo'n 400 leden verdeeld over circa 20 afdelingen en had de motorclub tevens afdelingen in Duitsland en België.
Tegenwoordig is Satudarah MC verder uitgebreid met afdelingen die zich bevinden in: Zwitserland, Spanje, Zweden, Denemarken, Suriname, Thailand, Maleisië, Indonesië, Frankrijk, Marokko, Curaçao, Bosnië en Herzegovina en Turkije.
Elke afdeling of chapter heeft een eigen clubhuis.
In de zomer van 2011 was Satudarah MC veelvuldig in het nieuws, omdat motorevenementen in Nederland werden afgelast uit vrees dat zij zouden worden gebruikt om een vete tussen de Hells Angels Holland en de Satudarah MC uit te vechten.
Beide motorclubs spraken dit tegen en organiseerden vervolgens zelf evenementen.
Het gevreesde treffen bleef uit.
Satudarah MC vestigde zich in 2012 in Antwerpen onder de naam "Satudarah Belgium District 9".
Ze kon daarmee een concurrent worden voor de Hells Angels in België.
In 2014 werd de Zweedse tak van Satudarah opgerold omdat alle leden werden opgepakt voor wapenbezit en drugsmisdrijven.
In februari 2015 werd de motorclub door de Duitse overheid verboden, waarna een landelijke politieactie volgde met huiszoekingen en invallen in clubhuizen in onder andere Aken en Duisburg.
Satudarah MC maakte jarenlang deel uit van de 'Raad van 8', een overlegorgaan tussen alle grote motorclubs in Nederland, bedoeld om de goede verstandshouding tussen de grote clubs te bevorderen.
Begin 2011 is Satudarah MC uit deze Raad van 8 gestapt
En je leest dagelijks nog nieuws over de Molukkers, de Indiëgangers, ..wordt vervolgd!
